Parafia Bujaków

Rozważamy Mękę naszego Pana Jezusa Chrystusa. Trzeba przyjąć postawę pokornej adoracji, uwielbienia, dziękczynienia za miłość Boga Ojca ku nam w Chrystusie. Z pokorą uznać, że Chrystus idzie na śmierć krzyżową za każdego z nas. Tylko w krzyżu Chrystusa jest ostateczny sukces Miłości niepojętnej, która w sposób pełny ofiarowuje się za innych i zwycięża cały świat.

Osądzanie, wytykanie grzechów i potępianie nie są sposobem na walkę ze złem. Dlatego dla osądzania, wytykania grzechów i potępiania nie należy posługiwać się Bogiem. Kiedy próbujemy to robić, On nie reaguje, lecz pisze palcem po ziemi. I efekt bywa taki, jak w dzisiejszej Ewangelii, że oskarżyciele odchodzą od Jezusa, a pozostaje przy Nim grzesznica. Tak! Potępianie ludzi z powodu zła, które czynią, może łatwo oddalić nas od Boga!

Przybliżają się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby go słuchać, bo wiara rodzi się ze słuchania ale mamy też ludzi, którzy są zgorszeni tym faktem. A Ty w której grupie jesteś?

Pytanie dlaczego zginęli? Czy to też znak, który prowadzi do nawrócenia? – „jeśli się nie nawrócicie, tak samo zgniecie”. Co ja robię ze słowem ze Środy Popielcowej? – „Nawracajcie się, siebie i wierzcie w Ewangelię”. Czy już zacząłem zmieniać myślenie pod wpływem łaski Boga, czy na tym nawróceniu na Jezusa mi zależy? Czy o to się modlę? Wspomnienia liturgiczne: we wtorek – uroczystość Zwiastowania NMP, Dzień Świętości Życia. Wielkie Bóg zapłaćza posprzątanie naszego kościoła oraz za złożone ofiary na cele remontowe kościoła. W tym tygodniu prosimy o przygotowanie świątyni wiernych mieszkających przy ulicy Zdrojowej – kolejna grupa. W środę o godzinie 16:00 wyjazd do kina na seans filmu Ja jestem Niepokalane Poczęcie.…

Jezus nie przemienił się, aby zrobić na uczniach jakieś niesamowite wrażenie. Tym niezwykłym znakiem chciał im i nam powiedzieć, że wszyscy potrzebujemy przemiany, że nasza postać nie ma jeszcze tego blasku, który jest nam właściwy, że jesteśmy ciągle jeszcze jakoś „przyćmieni”, co przejawia się choćby popełnianymi grzechami. Potrzebujemy przemienienia. Może go dokonać w nas tylko Bóg, ale potrzebuje naszego „wstąpienia na górę”. Wspomnienia liturgiczne: w środę – uroczystość św. Józefa, Oblubieńca NMP.   Dzisiejsza składka przeznaczona na prace remontowe w kościele. Wielkie Bóg zapłać za posprzątanie naszego kościoła. W tym tygodniu prosimy o przygotowanie świątyni wiernych mieszkających przy ulicy Zdrojowej – kolejna grupa. Dekanalne Duszpasterstwo Młodzieży wraz z grupą PTG Sokół organizuje…

Być może nie raz spotykaliśmy się z zarzutem: „Skoro jesteś wierzący w Boga, to dlaczego twoje życie jest naznaczone trudem i cierpieniem, tak samo jak życie niewierzących?”. Skoro jestem synem Boga, to dlaczego moje życie nie jest łatwe i przyjemne. I dlaczego to nie ja rządzę na tym świecie. Ba! Nawet Bóg nie rządzi, bo ludzie robią co chcą!Oto współczesne kuszenie. Odpowiedzi Jezusa na to kuszenie pozostają aktualne i warto, abyśmy uczynili je swoimi regułami postępowania: „Nie samym chlebem żyje człowiek”; „Nie będę wystawiał na próbę Pana, Boga swego”; „Panu, Bogu swemu, będę oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będę”. Kto stosuje w życiu te trzy zasady, będzie miał na pewno…

Dzisiejsze słowo mówi nam, od czego zależy ewangelizacja i co Pan zamierza nam najpierw w jej trakcie podarować. Otóż na początku chce nas otworzyć na dar, jakim jest miłość do ludzi – po miłość do nieprzyjaciół włącznie. Bylibyśmy bardzo biedni, gdybyśmy tego daru nie przyjęli. Jezus mówi: „Otwórzcie się na łaskę, którą w sobie macie” – łaskę miłości do ludzi, po miłość nieprzyjaciół włącznie. Jeśli się na to nie otworzymy, to jak chcemy kogokolwiek ewangelizować? Dlaczego mielibyśmy iść do ludzi? Z czym i po co? Jeśli się nie zmierzymy z doświadczeniem łaski, to wszystkie nasze plany ewangelizacyjne będą posadzone na piasku. Obchody liturgiczne tygodnia: w sobotę – oddajemy cześć Niepokalanemu Sercu…

Tak sobie myślę, że to jeden z najważniejszych fragmentów Ewangelii. Kilka wersów, a jakże znamiennych. Wzywają nas one do zasadniczej korekty podstawowych pojęć: co znaczy życie, a co śmierć, szczęście i nieszczęście, błogosławieństwo i przekleństwo, co jest dobre, a co złe, co skuteczne, a co zupełnie nieskuteczne. Ta Ewangelia bardzo ostro koryguje nasze myślenie. Szczęśliwi są ubodzy i ci, co głodują; szczęśliwi są ci, którzy płaczą, i ci, którzy są prześladowani. Biada tym, którzy mają i są syci; biada tym, którzy się śmieją i tym chwalonym przez wszystkich. Tu dokonuje się jakieś zasadnicze przewartościowanie i objawia zupełnie inny porządek. Kogo Bóg wybiera i za kim staje?

Piękna wymiana: najpierw Piotr wpuścił Jezusa do swego życia, pozwalając Mu wejść do jego łodzi i zarzucając sieci na Jego słowo; potem Jezus wpuścił Piotra do swego życia, bo to właśnie oznaczają słowa: „Odtąd ludzi będziesz łowił”. Taka jest kolejność w życiu każdego człowieka: najpierw wpuszczamy Jezusa do siebie, a potem On wpuszcza nas do siebie. Ta kolejność musi być zachowana, bo bez obecności Jezusa nie zdołamy „zostawić wszystkiego”, czyli nie wyrwiemy się z „grajdołka” własnego egoizmu. A wejście w życie Jezusa oznacza decyzję na stawanie się Miłością.