O parafii

Duszpasterze

Historia kościoła parafialnego w Bujakowie

Kościół pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego został zbudowany w latach 1972-1974, po ośmiu latach usilnych starań o zezwolenie na budowę. Projektował go zespół krakowskich architektów. Stara kaplica nie mająca możliwości rozbudowy została wyburzona.

Budowę rozpoczęto 13 marca 1972 r. a ofiarność i entuzjazm budowy sprawiły, że dnia 27 sierpnia 1972 r. wmurowania kamienia węgielnego dokonał ks. kard. Karol Wojtyła. Ten sam najdostojniejszy celebrans poświęcił krzyż na wieży 16 września 1974 r. Poświęcenie kościoła miało miejsce 15 września 1974 r. przez ks. bp Jana Pietraszkę. Konsekracja kościoła odbyła się 14 września 1975 r. a dokonał jej ks. kard. Karol Wojtyła. Styl architektoniczny kościoła odpowiada wieloletnim tradycjom sztuki kościelnej i współczesnym kierunkom nowoczesnej architektury. Jako materiał podstawowy użyto do budowy cegły oraz żelbetonu. Konstrukcja dachu jest ustawiona na ramach żelbetowych, połączonych stropem Akermana i pokryta blachą ocynkowaną, falistą. Wieża o wysokości 35 metrów posiada konstrukcję żelazną, pokryta blachą miedzianą. W wieży znajdują się 4 dzwony, a obok wieży sygnaturka. Na wierzy znajduje się krzyż oraz balkon usytułowany na wysokości 25 metrów, z którego widać panoramę okolicy. Kościół z lotu ptaka ma kształt krzyża. Portal przed jego głównym wejściem jest wykuty z twardego kamienia piaskowego.

Koncepcja wnętrza została podporządkowana jego funkcjom. Jedyny ołtarz i posadzka prezbiterium zostały wykonane z pińczowskiego marmuru. Nad ołtarzem umieszczony jest krzyż z wizerunkiem Pana Jezusa Ukrzyżowanego oraz statuy Matki Bożej i św. Jana Ewangelisty. Ambonka – pulpit symbolizuje półotwarta księgę Ewangelii. Chrzcielnica i lampada pod paschał uzupełniają styl ambonki. Witraże symbolizują sakramenty święte. Kościół posiada 3 chóry. Na głównym znajduje się 11 metrowy witraż, przedstawiający sąd ostateczny oraz 21 głosowe organy. Kościół wybudowano dzięki ofiarności i wytężonej pracy parafian pod kierownictwem ks. kanonika Józefa Olka.