Parafia Bujaków

Gdy kończymy kolejny rok kościelny naszego życia, lepiej rozumiemy to liturgiczne podkreślenie, że Jezus Chrystus jest Panem i Królem całego wszechświata. On jest „Słowem Ojca”, przez które „wszystko się stało”, początkiem i końcem ludzkich dziejów, Kluczem otwierającym nieskończone przestrzenie wspólnoty życia Boga z człowiekiem. Dzisiejszą Uroczystością rozpoczynamy ostatni tydzień roku liturgicznego, a przyszła niedziela będzie I Niedzielą Adwentu, czyli czasu radosnego oczekiwania na przyjście Pana. Liturgiczne obchody tygodnia: W sobotę – święto św. Andrzeja, apostoła. Pięknie dziękujemy za wszelkie dary i ofiary złożone naszej wspólnocie, a także za posprzątanie i udekorowanie naszej świątyni; o posprzątanie Bożego domu prosimy kolejną grupę wiernych mieszkających przy ulicy Szkolnej. Kościoła w czasie Adwentu nie dekorujemy kwiatami. Ogłoszenia inne:…

W piątek – 13.12. – odbędzie się dekanalne adwentowe nocne czuwanie na Jasnej Górze. Szczegóły w poście.

W ubogiej wdowie odnajdujemy osobę, która pokazuje nam co znaczy miłować Boga całym sercem, całą duszą, całym umysłem, a także co znaczy “miłować Boga z całego swojego pieniądza”. Ona daje Panu Bogu nie to co jest jej marginesem życia, ale to co jest wszystkim. Wielu wyrzucało do skarbony z tego co im zbywało. To jest Słowo, które “stawia mnie do pionu”, bo mogę Panu Bogu dawać to, co mi zbywa, a nie to co jest owocem miłości, co mnie prawdziwie kosztuje. Oto w ubogiej wdowie mamy Jezusa, który wypowiada ostatnie Słowo w świątyni Starego Przymierza, Słowo – pochwałę, dla prawdziwie ubogich Jahwe, którzy całe swoje zabezpieczenie nie odnajdują w majątkach…

Właśnie, miłość powinna być niezmierna: całym sercem, całą duszą, całym umysłem, całą mocą. Nie powinno się w żaden sposób odmierzać miłości, bo nie da się jej podzielić na kawałki. Miłość bowiem jest z natury swojej nieskończona. Nie da się jej wyczerpać, dlatego nie ma powodu, by ją „wydzielać” i „oszczędzać”. W miłości można i należy być hojnym bez ograniczeń, bo ona się pomnaża, gdy ją dajemy. I nie jest tak, że kiedy komuś dajemy całą swoją miłość (na przykład Bogu), to zaczyna jej brakować dla innych. Prawdziwa miłość, jak napisał św. Paweł, „nigdy się nie kończy”. Dlatego Jezus w czasie Ostatniej Wieczerzy streścił wszystkie przykazania w jednym: „Miłujcie się wzajemnie tak,…

Jezus powiedział Bartymeuszowi, że to wiara go uzdrowiła. Nie On, ale wiara. Jezus odwraca uwagę od siebie i akcentuje znaczenie wiary. Tak! Bez naszej wiary Bóg bowiem niewiele może zdziałać w naszym życiu. Wiara bowiem to nie przekonanie, że Bóg istnieje i że jest wszechmogący. Wiara to bliskość z Bogiem. „On zrzucił z siebie płaszcz, zerwał się i przyszedł do Jezusa” – tak narodziła się wiara Bartymeusza. Stał się bliski Jezusowi i to ta bliskość go uzdrowiła.

Jezus zdemaskował intencje Jakuba i Jana. Wydawałoby się, że po prostu pragną być w Niebie po śmierci, a tymczasem chodziło im o posiadanie władzy nad innymi (pewnie chcieli być po obu stronach Jezusa i bezpośrednio przy Nim, aby móc na Niego wpływać). Wpływanie na losy drugiego człowieka (i świata) nie daje możliwości zrealizowania naszej wielkości. To umożliwia tylko postawa służby (czyli Miłość). Władza daje sztuczne poczucie wielkości.

,,Przybywam, aby moim własnym ciałem świadczyć o znaczeniu i sensie bólu, gdy go przyjmujemy z zaufaniem, zbliżając się do Boga bogatego w miłosierdzie (…) człowiek powinien się czuć wezwany, aby świadczyć miłość w bólu” – słowa te Jan Paweł II wypowiedział do ludzi trędowatych w czasie swojej pamiętnej wizyty na Kubie w styczniu 1998 roku. Wypowiedziane przez człowieka chorego pośród chorych słowa, można uznać za spójny wyraz myśli i osobistego świadectwa papieża, który głoszoną innym prawdę okupił własnym cierpieniem.

Prawda, że czasem w małżeństwie trudno pokonać kryzysy, których niestety nie da się uniknąć. Pokonanie ich jest jednak możliwe. Są to nasze krzyże, które mam trzeba nieść, jeśli chcemy iść za Chrystusem. Pamiętajmy, że zbawienie przyszło przez krzyż. Na końcu zawsze czeka nas zwycięstwo razem z Jezusem Chrystusem.

Zamiast grzeszyć, weźmy się za czynienie dobra, a szybko zaczną dokonywać się naszymi rękami wręcz cuda. Kto czyni dobro, już stoi po stronie Jezusa, już jest Mu bliski. Taka czy inna przynależność nie ma tu większego znaczenia. Przynależność do Kościoła bardzo ułatwia bliskość z Bogiem, ale nie jest jej warunkiem.

Jacy święci pojawili się w ostatnim czasie w parafialnym wieczerniku? Adoracja Krzyża Świętego przez świętych i błogosławionych Kościoła Lokalnego i Kościoła Powszechnego – autorstwa prof. Czesława Dźwigaja